لطفا پس از خواندن مطلب فیلم رانیز ببینید.
گریه نشانه ضعف است.
حسرت مخرب است .
وخشم اشتباه است.
اینجوری معلوم است مانباید هیچ حسی داشته باشیم.
مادرتمامی زندگی درحال پنهان کردن احساساتمان هستیم پنهان کردن احساساتی که واقعیند.
بعد ماتعجب می کنیم که چرا استرس واضطراب وافسردگی داریم.
چه اتفاقی می افتد اگراحساساتمان را بپذیریم.
چرا تجربه احساساتی راکه کاملا طبیعی هستند اشتباه می دانیم؟
غم واندوه
این همان حسی است که به شما اجازه میدهدعلی رغم میل باطنی بگویید خداحافظ
غم یک حس کاملا طبیعی است
اما اگرسرکوب شودتبدیل به افسردگی میشود
شما غم واندوه راکنترل می کنید وافسردگی شمارا
خشم
این یک حس غریزی ومحافظت کننده است وازالزامات بقاست.
خشم نیز یک حس کاملا طبیعی است وبه هیچ عنوان مضرو خطرناک نیست .
هنگامیکه خشم سرکوب می شودتبدیل به عصبانیت وتندخویی می شود.
شما خشم را کنترل می کنید وعصبانیت شما راکنترل می کند.
حسرت
حسرت نیز یک حس کاملا طبیعی است واین حسی که هنگام موفقیت کسی میبینیم به ما الهام می شود این حسی است که همیشه باعث صعود وترقی مامی شود.
اما هنگامیکه حستر سرکوب شود به حسادت تبدیل می شود.
شما حسرت را کنترل می کنید وحسادت شما راکنترل می کند.
تمامی این احساسات ریشه درترس دارند که آنهم یک حس کاملا طبیعی است.
ترسها ما غرایزمحافظت کننده ما هستند که نیاز است با آنها مواجه شویم وآنها را ابراز کنیم .
خود ترس بیانی از عشق است وعشق بالاترین حس ماست.
راه حل مشکلات پایان دادن به احساسات نیست بلکه ابراز آنها است.
حرص نخورید.
ناراحتی را نبلعید.
همانطور که از خوردن غذای مانده و فاسد پرهیز میکنید از جذب کردن و بلعیدن حرف های بیهوده پرهیز کنید.
نگذارید حرف هایی که به نظر خودتان صحیح نمی آید ، ذهن تان را خراب کند و باعث شود که دچار تهوع فکری شوید.
اگر دلخورید بیان کنید.
اگر می ترسید ترس تان را به زبان بیاورید.
اگر عصبانی هستید عصبانیت تان را نشان دهید.
گریه دارید؟ گریه کنید.
مفاهیمی مثل خویشتن داری و سکوت و بردباری را بگذارید کنار.
ناراحتی ها را باید ابراز کرد و گرنه بعدها می شود کابوس.
می شود تیک عصبی. تنگی نفس. خارشِ تن.
می شود دسیسه چینی و بهانه جویی.
ناخن و لب جویدن و تند تند پاها را تکان دادن.
نگذارید کسی اعتماد به نفس شما را خدشه دار کند.
با نگاه.
با لبخند معنی دار.
با کنایه.
با حرف و طعنه.
سعی کنید به خودتان ایمان بیاورید.
با خودتان صلح کنید.
خودتان را همانطور که هستید دوست داشته باشید.
چهره تان را، اندام تان را.
صلح کردن با خود آغاز زندگی ست.
از گذشته فرار نکنید و آن را بپذیرید.
با خود مهربان باشید و اشتباهات و غفلت ها را به خودتان ببخشید. در هر لحظه شاد باشیدI'
متشکرم از مطالب زیبا و مفید شما .