شوق یادگرفتن وتحول مدرسه
«شوق یادگرفتن» یک سرمایه است. سرمایه ای که باید قدرش را بدانیم و مراقب باشیم کاهش پیدا نکند. هرچه بیشتر این شوق را جدی بگیریم، بیشتر تقویت می شود و باعث خواهد شد تا چشم انداز وسیع تر و بینش دقیق تری داشته باشیم و بیشتر پیشرفت کنیم.
اگر مدرسه محل یادگیری باشد، کل هستی و طبیعت نیز مدرسه است. در آغازین روزهای سال جدید درس مهمی که طبیعت در نو شدن خود می دهد، اهمیت و ضرورت «تغییر» است. خرد نهفته در طبیعت، نو شدن را حکم می کند و دیکته می کند و همه ی عناصری که شاگردان این مدرسه هستند پیروی می کنند. میزان پیروی آنها مورد امتحان قرار می گیرد و برایشان جایگاه و رتبه ای درنظر گرفته می شود.
«لختی» یا «اینرسی» به معنای تمایل برای حفظ وضع موجود، ویژگی معمول عناصر موجود در این عالم است. این ویژگی منجر به رکود و کهنگی خواهد شد و این «حکم تغییر» است که باعث طراوت و شادابی می شود. البته طبیعی است که این تغییر و دگرگونی مقداری رنج و سختی داشته باشد.
یکی از نکات مهم در این نو شدن ِ تاریخی، توجه به مبدا تاریخ است. در دین مبین اسلام، میلاد پیامبر رحمت (ص) اگرچه یکی از خجسته ترین رویدادهاست، اما به عنوان مبدا تاریخ درنظر گرفته نشده، بلکه هجرت ایشان است که بیشترین اهمیت تاریخی را داشته است. مگر نه این که هجرت نیز خود نمونه ای بارز و خاص از تغییر است؟ تغییر مکان در شرایطی که احساس می شود اثرگذاری شایسته در یک مکان رخ نمی دهد، تصمیم هوشمندانه و درستی است.
از این درس طبیعت باید در کار و روند زندگی مان استفاده کنیم. یکی از تغییراتی که در سال های اخیر در حیطه ی آموزش و پرورش کشور روی داده است تغییر نظام آموزشی است.
با تعریف پایه ی ششم دبستان، خلایی در مسیر آموزشی مدارس ایجاد شد که در سال تحصیلی ِ پیش ِ رو این خلا وارد دبیرستان دوره دوم خواهد شد. مستقل از این که این تصمیم و نحوه ی تغییر نظام آموزشی درست بوده است یا خیر، می توان با نگاهی درست، این اتفاق را یک فرصت قلمداد کرد. در این راستا مجتمع فرهنگی، آمورشی علامه طباطبایی نیز تغییراتی جزئی و تغییراتی کلان در برنامه دارد که قاعدتا مبتنی بر بررسی های کارشناسانه و دقیق خواهد بود.
طبیعی است که تغییرات به همراه برکاتی که در پی خواهند داشت، به ناچار تبعاتی نیز داشته باشند. این موضوع فقط متوجه دانش آموزان عزیز و خانواده های محترم نیست، بلکه برای گروهی از همکاران گرامی مجتمع نیز مطرح است.
ضمن این که باور داریم نوع نگاه ما به هر تغییری و تلاش و حرکتمان در هر عرصه ای بیشترین اهمیت را در جذب برکات دارد از درگاه «محول الحول و الاحوال» مسئلت داریم که «حول حالنا الی احسن الحال.»
باتشکرازجناب حضرتی که این مطلب راارسال نموده اند.